Kevin Kwee

De portretten die ik maak zijn een afspiegeling van mijn karakter. Of juist vooral een weergave van de persoon die ik graag meer zou willen zijn: in het moment, rustig en ontspannen. Stoppen met denken. Zijn. Je zou kunnen zeggen dat mijn portretten ook zelfportretten zijn.

In mijn afstudeerproject komen mijn twee grootste passies samen: Fotografie en Brazilian Jiu Jitsu. Dankzij Brazilian Jiu Jitsu ervaar ik precies dat gevoel van hoe ik mensen graag fotografeer. Tijdens het sparren verdwijnen al je zorgen, stress en persoonlijke problemen als sneeuw voor de zon. Er is geen verleden of toekomst meer, alleen het ‘nu’. In de 15 jaar dat ik deze sport beoefen, heb ik slechts één moment meegemaakt waarbij dit gevoel heel sterk was en het leek alsof ik de bewegingen van mijn tegenstander kon voorspellen. Ik voelde me alert, kalm en ‘alive’. In Japan noemt men dit ‘Satori’ - a state of no mind and total presence. Dit is dan ook de titel van mijn eindproject, waarbij ik mijn Brazilian Jiu Jitsu medebeoefenaars heb geportretteerd.